Parafia św. Marii Magdaleny w Cieszynie

Warto wspomnieć, że oryginalny kościół, który był fundamentem tej społeczności, mieścił się w miejscu dzisiejszego Teatru im. A. Mickiewicza, ulokowanego na Placu Teatralnym. W pierwszej połowie XVI wieku dokonano jego przebudowy na formę murowaną z inicjatywy cieszyńskiego księcia Kazimierza II. Historia parafii jest również związana z okresem reformacji; w 1545 roku, gdy Wacław III Adam obejmował rządy, Cieszyn przyjął luterański charakter, a ksiądz Jan, ówczesny dziekan, prowadził życie rodzinne. Po epidemii "morowego powietrza", powstał cmentarz, na którym z fundacji Katarzyny Sydonii wybudowano kościół cmentarny św. Trójcy, początkowo o drewnianej strukturze, a później przekształcony w murowany stylu gotyckim w 1594 roku.

Zmiany w statusie wyznaniowym Cieszyna szybko się rozwinęły, gdy w 1610 roku książę Adam Wacław przeszedł na katolicyzm, co doprowadziło do odebrania ewangelikom kościoła parafialnego i chwilowego pozostawienia kościoła św. Trójcy. W drugiej połowie XVII wieku w Cieszynie zaczęła się kontrreformacja; w 1670 roku dotarli do Księstwa Cieszyńskiego pierwsi jezuici, co spowodowało prześladowania wyznawców luteranizmu. W rezultacie, w 1679 roku liczba ewangelików w mieście spadła do zaledwie czterech kobiet. Niestety, pożar, który wybuchł w 1789 roku, spalił kościół parafialny, a Dominikanie opuścili Cieszyn, co doprowadziło do tego, że kościół pw. Najświętszej Maryi Panny przekazano parafii pw. św. Marii Magdaleny, stając się nowym miejscem kultu.

Na przestrzeni lat, obejmując różne tereny, parafia do 1785 roku miała pod swoją opieką także szereg okolicznych wsi, w tym: Bobrek, Boguszowice, Gułdowy, Gumna, Kalembice, Kisielów, Krasna, Ligota Alodialna, Łąki, Marklowice, Mnisztwo, Mosty koło Cieszyna, Ogrodzona, Pastwiska, Pogwizdów, Sibica, Zamarski oraz Żuków Dolny.

W wyniku reorganizacji sieci parafialnej, która miała miejsce w 1785 roku, wyłączono kilka miejscowości, takich jak Brzezówka, Marklowice i Pogwizdów, które objęła nowa parafia pw. św. Jana Nepomucena. W 1811 roku Żuków Dolny został przyłączony do parafii w Ropicy.

Najstarsze dostępne księgi metrykalne parafii sięgają roku 1628, kiedy to kościół parafialny stał się znów katolicki. Od tego momentu, rozpoczęto prowadzenie zapisów chrztów, natomiast zgony zaczęto notować od 1692 roku. W dostępnych księgach występują jednak pewne braki; m.in. brakuje zeszytu chrztów z lat 1642-1654 oraz zapisów zgonów z lat 1743-1774. Warto również odnotować, że księgi te były pierwotnie prowadzone w języku łacińskim, następnie w XVIII wieku przestawiono się na język niemiecki, a począwszy od XX wieku, dokumenty sporządzano już w języku polskim.