Kościół św. Elżbiety Węgierskiej w Cieszynie

Neobarokowy zespół klasztorno-szpitalny, w skład którego wchodzi kościół, został wzniesiony w latach 1900-1903 przez znanych architektów Antoniego Jonkischa i Jana Nosska, według projektu Jana Műllera. Główny budynek zespołu mieści w sobie klasztor elżbietanek oraz kościół usytuowany w samym centrum; jego imponująca konstrukcja sąsiaduje ze szpitalem, którego dwa boczne skrzydła dodają całości harmonijnego wyglądu. Dziś, w części frontowej budynku, znajduje się przychodnia lekarska, co potwierdza, że historyczne obiekty mogą pełnić funkcje aktualne i społecznie użyteczne.

Wnętrze kościoła zdobią dwa wyszukane ołtarze. W głównym, oprócz symbolu Opatrzności Bożej, można zobaczyć posągi świętych: Elżbiety, Jadwigi oraz Ludwika, którzy otaczają ubogich. W bocznym ołtarzu znajdują się z kolei obrazy świętych Antoniego oraz Matki Bożej z św. Franciszkiem. Co więcej, dolne partie zarówno głównego, jak i bocznego ołtarza, ukazują piękne płaskorzeźby odzwierciedlające biblijne sceny. Warto również zwrócić uwagę na piękne witraże przedstawiające Serce Pana Jezusa, św. Franciszka, Matkę Bożą Królową Pokoju, św. Elżbietę, a także anioły, które dodatkowo uświetniają wnętrze tej świątyni.

Zewnętrzna elewacja kościoła zachwyca bogactwem dekoracji. Na frontowej elewacji, pomiędzy cokołami, w podokiennikach umieszczono piękne motywy winnego grona, a w przyczółku znajduje się plastyczny wizerunek Chrystusa Dobrego Pasterza. Elewacje boczne skrywają nisze z posągami świętych, takimi jak Elżbieta po stronie północnej, Franciszek przy ścianie wejściowej, Józef na tylnej ścianie i Matka Boża od południa.

Samodzielna parafia przy klasztorze elżbietanek została erygowana w 1980 roku, a w 2010 roku, po zakończeniu gruntownego remontu, świątynia została ponownie poświęcona. To miejsce nie tylko pełni funkcję obiektu sakralnego, ale również staje się świadkiem historii, której nie sposób zignorować.