Jan Drabina

---

Życiorys

Jan Drabina był synem Jana Michała (1895−1977) oraz Marii Łucji z domu Raszka. W 1956 roku uzyskał świadectwo ukończenia I Liceum Ogólnokształcącego im. Antoniego Osuchowskiego w Cieszynie. Następnie, w roku 1964, zdobył tytuł magistra historii na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W latach 1964–1967 pracował jako wikariusz w parafii Opatrzności Bożej w Katowicach Zawodziu. W 1969 roku doktoryzował się na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, gdzie jego rozprawa doktorska została napisana pod kierunkiem Romana Hecka. Kolejny ważny etap w jego karierze akademickiej to przyznanie stopnia doktora habilitowanego w 1985 roku, również na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W 1993 roku Jan Drabina otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Pełnił funkcję kierownika Zakładu Historii Chrześcijaństwa w Instytucie Religioznawstwa na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a obecnie jest emerytowanym profesorem. Jego główne zainteresowania obejmują historię chrześcijaństwa, wyznań w Polsce oraz historię Górnego Śląska, ze szczególnym uwzględnieniem późnego średniowiecza. Ponadto, prowadzi badania dotyczące stosunków dyplomatycznych między Polską a Stolicą Apostolską.

W jego karierze naukowej ważnym wydarzeniem było to, że pod jego kierunkiem stopień doktora uzyskała Elżbieta Przybył-Sadowska. Jan Drabina został również uhonorowany w 2001 roku Śląską Nagrodą im. Juliusza Ligonia, a cztery lata później, w 2005 roku, zdobył Nagrodę im. Wojciecha Korfantego. Dodatkowo, w 2012 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi oraz odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

Był aktywnym działaczem, obejmując stanowisko prezesa Towarzystwa Miłośników Bytomia. 20 listopada 2008 roku uzyskał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Bytomia, co jest jednym z najwyższych wyróżnień, jakie może otrzymać osoba związana z danym miastem.

Wybrane publikacje

Jan Drabina jest autorem wielu znaczących publikacji, które koncentrują się na ważnych aspektach historii, religii oraz kultury regionu. Poniżej przedstawiamy wybór jego prac, które wzbogaciły wiedzę na temat przeszłości.

• „Kontakty Wrocławia z Rzymem w latach 1409–1517”, Wrocław 1981,
• „Idee koncyliaryzmu na Śląsku”, Kraków 1984,
• „Rola argumentacji religijnej w walce politycznej w późnośredniowiecznym Wrocławiu”, Kraków 1984,
• „Religie na ziemiach Polski i Litwy w średniowieczu”, Kraków 1989,
• „Pięć pierwszych wieków chrześcijaństwa. Wybór tekstów źródłowych”, Kraków 1991,
• „Życie codzienne w miastach śląskich XIV i XV wieku”, Opole 1991,
• „Historia Gliwic” (red.), Gliwice 1995,
• „Historia Chorzowa”, Chorzów 1998,
• „Historia Tarnowskich Gór” (red.), Tarnowskie Góry 2000,
• „Historia Bytomia 1254–2000”, Bytom 2000,
• „Absolut – istota Najwyższa – Bóg w religiach i dociekaniach”, 2000,
• „Górny Śląsk”, Wrocław 2002,
• „Kontakty papiestwa z Polską w latach Schizmy Zachodniej 1378–1415”, Kraków 2003,
• „Historia Bytomia od średniowiecza do współczesności 1123–2010”.

Te pozycje ukazują różnorodność tematów, które były badane przez autora, a także jego wkład w rozwój badań historycznych oraz teologicznych na Śląsku i w całej Polsce.

---

Oceń: Jan Drabina

---