Viktor Ullmann


Viktor Ullmann, urodzony 1 stycznia 1898 roku w Cieszynie, to postać, która wpisała się na stałe w historię muzyki. Jako austriacki kompozytor i dyrygent, był znanym twórcą, który swoją karierę rozwijał w burzliwych czasach. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 18 października 1944 roku, kiedy to został zamordowany w Auschwitz-Birkenau.

Ullmann pozostawił po sobie ogromny dorobek artystyczny, który wciąż inspiruje współczesnych muzyków. Jego twórczość jest symbolem nie tylko talentu, ale także tragicznych losów wielu artystów okresu II wojny światowej.

Życiorys

Viktor Ullmann zyskał uznanie jako kompozytor oraz dyrygent, a jego życie było nierozerwalnie związane z trudnymi czasami, które przeżywał. Jego ojciec, Maximilian, pochodził z rodziny żydowskiej, jednak zmienił wyznanie na katolicyzm. W latach młodzieńczych uczęszczał do szkoły podstawowej w Cieszynie. W 1909 roku przeniósł się do Wiednia, gdzie dokończył gimnazjum, równocześnie zgłębiając tajniki teorii muzyki pod okiem dr Josefa Pohlaneura.

Po zakończeniu I wojny światowej Ullmann studiował grę na fortepianie u Eduarda Steuermanna. Doświadczenie zdobył również w seminarium dla kompozytorów prowadzonym przez Arnolda Schönberga. Jego życie osobiste zmieniło się w maju 1919 roku, kiedy poślubił praską Żydówkę Marthę Koref i osiedlił się w Pradze, gdzie objął stanowisko dyrygenta w Nowym Teatrze Niemieckim.

W tym okresie powstały pierwsze jego utwory, w tym Die Schönberg Variationen. Prawykonanie tego dzieła w 1929 roku na festiwalu muzycznym w Genewie przyciągnęło uwagę krytyków i publiczności, co znacząco wpłynęło na jego karierę. W latach 1929–1931 pracował jako kompozytor i dyrygent w Zurychu, a następnie przez dwa lata prowadził księgarnię antropozoficzną w Stuttgarcie.

Po powrocie do Pragi w 1933 roku, zaangażował się w działalność pedagogiczną oraz dziennikarską, kontynuując jednocześnie tworzenie nowych kompozycji. Niestety, z powodu zajęcia Czech i Moraw przez Niemców, Ullmann i jego rodzina stali się ofiarami bardzo restrykcyjnych przepisów dotyczących osób pochodzenia żydowskiego.

W 1942 roku jego życie przybrało dramatyczny obrót, gdy deportowano go wraz z rodziną do obozu koncentracyjnego w Theresienstadt. Nawet tam znalazł sposób, by prowadzić aktywną działalność muzyczną, tworząc nowe utwory, które przyjaciele uratowali przed zniszczeniem, w tym operę Cesarz Atlantydy. Jego życie zakończyło się tragicznie 16 października 1944 roku, kiedy to został przewieziony do obozu Auschwitz-Birkenau, gdzie dwa dni później zginął w komorze gazowej II.

Upamiętnienie

W 2002 roku powstała fundacja dedykowana pamięci Viktora Ullmanna, która podejmuje działania na rzecz upowszechnienia i zachowania jego twórczości oraz dorobku muzyków z Theresienstadt. Fundacja ma na celu nie tylko ochronę spuścizny kompozytora, ale także promowanie jego dzieł wśród współczesnych słuchaczy.

W 2009 roku, w ramach XV Międzynarodowego Festiwalu i XIII Konkursu im. Ady Sari, miał miejsce występ premierowy jednego z jego najważniejszych utworów, pod tytułem „Cesarz Atlantydy”. Ten niezwykły dzieło, będące głęboko przesiąknięte doświadczeniami obozowymi, powstało w obozie koncentracyjnym w Terezinie. Libretto do opery zostało stworzone przez bliskiego przyjaciela Ullmanna, Petera Kiena.

Nie bez znaczenia jest fakt, że utwór przetrwał dzięki heroicznej odwadze jednego z więźniów obozu, który, choć tragedię, z jaką wiązała się egzystencja w obozach, dostrzegł w jego dziele coś niezwykłego. Po długich latach poszukiwań, „Cesarz Atlantydy” został odnaleziony w Londynie, co pozwoliło na jego rekonstrukcję i ponowną prezentację szerszej publiczności.

Literatura

Herbert Gantschacher jest autorem istotnej książki zatytułowanej Viktor Ullmann – Zeuge und Opfer der Apokalypse. Publikacja ta ukazuje życie i twórczość Ullmanna, podkreślając jego rolę jako świadka oraz ofiary czasów apokaliptycznych.

Wydana przez ARBOS-Edition w 2015 roku, książka dostępna jest w różnych językach, w tym niemieckim, włoskim, czeskim i słoweńskim. Numer ISBN tej publikacji to 978-3-9503173-3-6.

Przypisy

  1. „Niezwykły „Cesarz Atlantydy””. Dziennik Polski, 20.04.2009 r. [dostęp 20.04.2009 r.]
  2. Dowód tożsamości (Identitätskarte) Viktora Ullmanna wystawiony w dniu 18.01.1941 r. dla praskiego getta.

Oceń: Viktor Ullmann

Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:10