Aleksander Zniszczoł, urodzony 8 marca 1994 roku w Cieszynie, to utalentowany polski skoczek narciarski, który reprezentuje klub WSS Wisła. Jego kariera sportowa obfituje w liczne osiągnięcia, a on sam zdobył uznanie zarówno w kraju, jak i na arenie międzynarodowej.
Wielokrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym oraz we własnej specjalności, czyli lotach narciarskich. Jego umiejętności zaowocowały zdobyciem medali, w tym indywidualnych oraz drużynowych, w mistrzostwach świata juniorów, które odbyły się w 2012 roku. W latach 2012–2014 Zniszczoł nieprzerwanie przyczyniał się do sukcesów drużynowych, zdobywając medale na tych prestiżowych zawodach.
Jego pasja do skoków narciarskich przyniosła również sukcesy na innych międzynarodowych imprezach. Drużynowy medalista Zimowej Uniwersjady 2013 oraz uczestnik Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy w 2011 roku, gdzie zdobył medale, jest dowodem jego determinacji i talentu.
Warto również odnotować, że Zniszczoł w 2011 roku zajął pierwsze miejsce w Letnim Pucharze Kontynentalnym, co dodatkowo podkreśla jego osiągnięcia w sportach zimowych.
Przebieg kariery
Początki
Zaczynał swoją przygodę ze skokami narciarskimi jako dziewięciolatek, dołączając do klubu KS Wisła Ustronianka. Jego pierwszy trener, Jan Kawulok, miał kluczowy wpływ na jego rozwój sportowy. W ciągu dwóch lat wyrobił sobie renomę, zdobywając złote medale w swojej kategorii wiekowej podczas Lotos Cup w sezonach 2005/2006 oraz 2006/2007, a następnie przez trzy kolejne lata regularnie plasował się na podium tegoż cyklu.
Jego debiut w FIS Cupie odbył się, gdy miał trzynaście lat. 28 lipca 2007 roku w Bischofshofen zajął 43. miejsce. Pierwsze punkty w tym cyklu zdobył 17 lutego 2008 roku w Szczyrku, gdzie uplasował się na 25. pozycji. Na Letnim Pucharze Kontynentalnym po raz pierwszy pojawił się w lipcu 2010 roku w Courchevel, ale z wynikami, które nie zapewniły mu punktów, zajmując 46. oraz 36. pozycję. Również na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2011 w Libercu zajął 7. miejsce indywidualnie, a z reprezentacją Polski zdobył złoty medal w zawodach drużynowych.
Sezon 2011/2012
2 lipca 2011 roku po raz pierwszy zdobył punkty w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 6. miejsce w Kranju, a 9 lipca w Stams zajął 2. miejsce, co oznaczało jego pierwsze wystąpienie na podium. W Trondheim, 10 i 11 września, również uplasował się w czołowej trójce, wygrywając pierwszy konkurs i kończąc drugi na 2. miejscu. Te wyniki pozwoliły mu na triumf w całym cyklu Letniego Pucharu Kontynentalnego. W październiku zdobył punkty również w Letnim Grand Prix, zajmując 25. miejsce w Hinzenbach oraz 17. w Klingenthal.
Natomiast 13 grudnia 2011 roku zajął 2. lokatę w Pucharze Kontynentalnym w Ałmaty, a 30 grudnia zadebiutował na arenie Pucharu Świata, gdzie w Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie ukończył rywalizację na 48. miejscu. 20 stycznia 2012 roku zajął 9. miejsce na skoczni w Zakopanem (124,5 m oraz 123 m), co było jego pierwszym zdobyciem punktów w Pucharze Świata. Następnego dnia uplasował się na 14. pozycji, a 29 stycznia w Bischofshofen po raz kolejny był drugi w Pucharze Kontynentalnym. Po tych sukcesach wziął udział w Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym w 2012 roku, zdobywając srebrne medale indywidualnie oraz drużynowo. W marcu zadebiutował również w Pucharze Świata, zdobywając punkty w Planicy, gdzie zajął 18. miejsce oraz zdobył swoją pierwszą drużynową nagrodę, kończąc na 3. pozycji w Lahti.
Lata 2012–2015
W sezonie 2012/2013, Zniszczoł zdobył jedynie raz punkty w Pucharze Świata, kończąc rywalizację na 23. miejscu w Zakopanem. W Pucharze Kontynentalnym najlepiej poradził sobie na 7. pozycji. Na Mistrzostwach Świata Juniorów w 2013 roku zakończył rywalizację na 9. miejscu indywidualnie, a z zespołem sięgnął po srebrny medal.
Podczas Letniego Grand Prix 2013 najwyższe miejsce, jakie udało mu się zająć to 9. lokata w Hakubie. W sezonie 2013/2014 w dwóch startach w Pucharze Świata osiągnął 40. miejsce, a w Pucharze Kontynentalnym zajął 5. pozycję. W Zimowej Uniwersjadzie 2013 roku zdobył złoty medal w drużynie oraz indywidualnie był 10. i 8. na skoczniach normalnej i dużej. W Mistrzostwach Świata Juniorów w 2014 roku zajął 13. miejsce indywidualnie, a drużyna zdobyła złoto.
W zimowym sezonie 2014/2015, brał głównie udział w Pucharze Świata, zdobywając punkty 11 razy, z najwyższym miejscem 15. na zawodach w Willingen 30 stycznia 2015 roku. Podczas Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015 roku zajął 40. lokatę na dużej skoczni, a w marcu uplasował się na 2. miejscu w Pucharze Kontynentalnym w Seefeld.
Lata 2015–2019
W sezonie 2015/2016 nie miał okazji wystartować w głównych zawodach Pucharu Świata. W Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikował się na 12. miejscu latem oraz 17. zimą. Dwukrotnie stawał na podium Letniego Pucharu Kontynentalnego 2016, zdobywając 3. i 1. miejsce podczas sierpniowych zawodów we Frenštácie. W sezonie 2016/2017 w Pucharze Świata jego jedynym punktem było 22. miejsce w Lillehammer 11 grudnia 2016 roku. W styczniu 2017 roku uplasował się na 3. pozycji w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Sapporo.
W sierpniu 2017 roku wygrał zawody Letniego Pucharu Kontynentalnego w Szczyrku. W sezonie zimowym 2017/2018 najwyższą lokatą w Pucharze Kontynentalnym było 7. miejsce, a w Pucharze Świata osiągnął 38. pozycję. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2018 zajął 2. miejsce w Wiśle we wrześniu, a w Klingenthal był najlepszy. W zimowej części sezonu znalazł się na 42. miejscu w Pucharze Świata. W Pucharze Kontynentalnym 2018/2019 czterokrotnie zdobywał medale: 2. miejsce w Ruce oraz 3 zwycięstw w Zakopanem i Czajkowskim, co pozwoliło mu zakończyć sezon na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej.
Lata 2019–2022
W sezonie Letniego Grand Prix 2019 zebrał pięć punktów, najwyżej sklasyfikowany był na 11. miejscu w Hakubie 23 sierpnia. Sezon 2019/2020 w Pucharze Kontynentalnym zakończył na 4. miejscu w rankingach zimowych oraz 5. w letnich. Po zakończeniu stycznia 2020 regularnie brał udział w Pucharze Świata. W tymże sezonie czterokrotnie zdobywał punkty, osiągając dwukrotnie 24. miejsce w Râșnovie.
Zimę 2020/2021 rozpoczął od Pucharu Świata, osiągając 6. lokatę w Niżnym Tagile 5 grudnia 2020 roku — był to jego najwyższy dotychczas wynik. W dalszej części sezonu przeskakiwał między Pucharem Świata a Pucharem Kontynentalnym. W 2020/2021 w Pucharze Świata zdobył punkty sześciokrotnie, z najwyższym wynikiem na 19. miejscu, a w Pucharze Kontynentalnym 2020/2021 dwukrotnie zaliczył podium, wygrywając w Innsbrucku w styczniu 2021 roku oraz w marcu w Czajkowskim.
W sezonie 2021/2022 łącznie dwukrotnie zdobył punkty w Pucharze Świata, zajmując 26. miejsce w Wiśle i 28. w Oberstdorfie. Raz jeszcze na podium Pucharu Kontynentalnego znalazł się w marcu w Lahti, kończąc te zawody na 2. miejscu.
Sezon 2022/2023
23 lipca 2022 roku Zniszczoł zdobył 9. miejsce w Letnim Grand Prix w Wiśle. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2022 czterokrotnie rundował na podium, odnosząc zwycięstwo we wrześniu w Stams, a w październiku w Lake Placid był dwa razy 2. i raz 3. W sumie zakończył cykl na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej.
Sezon zimowy 2022/2023 rozpoczął w Pucharze Świata, gdzie w pierwszym okresie zdobył tylko jeden punkt, co skutkowało przeniesieniem go do Pucharu Kontynentalnego. Od połowy stycznia znów startował w Pucharze Świata, regularnie zbierając punkty i plasując się głównie w drugiej dziesiątce. Najwyższą lokatą była 13. pozycja, jaką zdobył 11 lutego 2023 w Lake Placid. Na przełomie lutego i marca brał udział w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 w Planicy, gdzie indywidualnie zajął 20. miejsce na skoczni normalnej i 23. na dużej, natomiast w drużynowych zmaganiach męskich osiągnął 4. pozycję. Klasyfikację generalną Pucharu Świata 2022/2023 zakończył na 32. miejscu z 181 punktami.
Sezon 2023/2024
Na Igrzyskach Europejskich 2023 uplasował się na 32. miejscu na skoczni normalnej oraz 10. na dużej. Czterokrotnie zdobył punkty w Letnim Grand Prix 2023, w tym 5 sierpnia w Szczyrku, gdzie zajął 2. miejsce, co było jego pierwszym podium w indywidualnych zawodach tej rangi. Sezon 2023/2024 rozpoczął w Pucharze Świata, jednak w czterech pierwszych zawodach nie zdobył punktów, co skutkowało przejściem do Pucharu Kontynentalnego. W grudniu 2023 roku dwukrotnie zajął miejsce na podium, osiągając 2. lokaty w Lillehammer oraz Ruce. Powrócił do Pucharu Świata na 72. Turniej Czterech Skoczni, gdzie regularnie zbierał punkty. W styczniu wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, zajmując 12. lokatę indywidualnie oraz 8. w zawodach drużynowych, jednakże już po dyskwalifikacji w drugiej serii. W konkursie Pucharu Świata w Willingen 3 lutego 2024 po pierwszej serii był na 3. miejscu, ostatecznie kończąc na 8. pozycji. Następnego dnia, znów na tej samej skoczni, prowadził po pierwszej serii, ale zajął 8. lokatę po słabszym skoku w drugiej rundzie. W kolejnych tygodniach osiągnął pierwszą dziesiątkę w ośmiu konkursach Pucharu Świata i w dniu 3 marca 2024 roku udało mu się zająć 3. lokatę w Lahti, co powtórzył 24 marca w Planicy. Ukończył sezon Pucharu Świata 2023/2024 na 19. pozycji z wynikiem 524 punktów.
Mistrzostwa świata
Indywidualnie
Aleksander Zniszczoł wziął udział w wielu konkurencjach indywidualnych podczas Mistrzostw Świata. Jego wyniki z tych startów pokazują, jak zróżnicowane były jego osiągnięcia w różnych latach i lokalizacjach.
| Falun 2015 | – | 40. pozycja (K-120) |
| Planica 2023 | – | 20. pozycja (K-95), 23. pozycja (K-125) |
Drużynowo
W rozgrywkach drużynowych Zniszczoł również osiągnął istotne rezultaty, które odzwierciedlają siłę zespołu, w jakim się znalazł.
| Planica 2023 | 4. pozycja (K-125) |
Starty A. Zniszczoła na mistrzostwach świata – szczegółowo
Poniższy zestaw danych dostarcza szczegółowy obraz startów Aleksandra Zniszczoła na Mistrzostwach Świata, wskazując na wyniki, odpowiednie skocznie oraz konkurencje, w których uczestniczył. Informacje te stanowią cenny materiał dla miłośników skoków narciarskich oraz analityków sportowych.
| Lp. | Data | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Typ konkursu | Wynik 1 | Wynik 2 | Łączna nota | Różnica | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 40 | 26 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | indywid. | 110,0 m | – | 80,6 pkt | 188,1 pkt | Severin Freund |
| 20 | 25 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | indywid. | 97,5 m | 93,0 m | 235,6 pkt | 26,2 pkt | Piotr Żyła |
| 23 | 3 marca | 2023 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | indywid. | 124,5 m | 127,0 m | 244,6 pkt | 42,9 pkt | Timi Zajc |
| 4 | 4 marca | 2023 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | druż. | 122,0 m | 131,5 m | 1129,1 pkt (274,3 pkt) | 49,8 pkt | Słowenia |
Mistrzostwa świata w lotach
Indywidualnie
Wielkie osiągnięcia Aleksandra Zniszczoła w indywidualnych konkurencjach skoków narciarskich są często zauważane podczas imprez światowych. Jego występy na mistrzostwach świata w lotach zyskują uwagę, a wyniki są niezwykle interesujące dla fanów sportu.
| Tauplitz 2024 | Miejsce 12 |
Oto podsumowanie jego startów w rywalizacji indywidualnej, które pokazuje jego postępy i umiejętności.
Drużynowo
Przede wszystkim, sukcesy drużynowe są równie ważne w tej dyscyplinie. Współpraca z zespołem i efektywne skoki w grupie mogą przyczynić się do wysokich lokat w klasyfikacji końcowej.
| Tauplitz 2024 | Miejsce 8 |
Konkurencje drużynowe pokazują, że skoki to nie tylko indywidualne wyzwania, ale także wynik współpracy i zgrania zespołowego, co jest nieodzownym elementem tych zawodów.
Starty A. Zniszczoła na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
W związku z jego dotychczasowymi osiągnięciami, poniżej zestawiono szczegółowe informacje dotyczące startów Aleksandra Zniszczoła na mistrzostwach świata w lotach.
| Lp. | Data | Rok | Lokacja | Obiekt | Punkt K | HS | Rodzaj | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Ocena | Różnica | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 12. | 26–27 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | indywidualny | 223,0 m | 215,5 m | 198,0 m | – | 588,2 pkt | 59,2 pkt | Stefan Kraft |
| 8. | 28 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | drużynowy | 221,5 m | DSQ | 1279,1 pkt (205,0 pkt) | 336,3 pkt | Słowenia | ||
Analizując wyniki, można zauważyć znaczący postęp i rozwój jego umiejętności, co czyni go jednym z wyróżniających się zawodników w tej dyscyplinie sportu.
Mistrzostwa świata juniorów
Indywidualnie
W trakcie swoich występów na mistrzostwach świata juniorów, A. Zniszczoł odniósł znaczące sukcesy. Jego osiągnięcia są dowodem na ciężką pracę i zaangażowanie w skoki narciarskie. Poniżej przedstawiamy szczegółowe wyniki indywidualne zawodnika.
| Erzurum 2012 | – | srebrny medal |
| Liberec 2013 | – | 9. miejsce |
| Val di Fiemme/Predazzo 2014 | – | 13. miejsce |
Drużynowo
W zawodach drużynowych, A. Zniszczoł również wniósł istotny wkład do sukcesów reprezentacji. Współpraca z drużyną oraz wspólne przygotowania zaowocowały znakomitymi rezultatami, które zostały udokumentowane w poniższej tabeli.
| Erzurum 2012 | – | medal srebrny |
| Liberec 2013 | – | medal srebrny |
| Val di Fiemme/Predazzo 2014 | – | medal złoty |
Starty A. Zniszczoła na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Analizując historie zawodów, w których brał udział A. Zniszczoł, można zauważyć jego stopniowy rozwój oraz rosnące umiejętności. Poniższa tabela przedstawia szczegółowe wyniki jego startów na mistrzostwach świata juniorów.
| Pozycja | Data | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Typ | Skok 1 | Skok 2 | Wynik | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2. | 23 lutego | 2012 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-109 | indywid. | 107,5 m | 109,5 m | 280,5 pkt | 6,0 pkt | Nejc Dežman |
| 2. | 25 lutego | 2012 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-109 | druż. | 99,5 m | 105,5 m | 985,5 pkt (255,5 pkt) | 3,0 pkt | Norwegia |
| 9. | 24 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | indywid. | 95,5 m | 95,5 m | 245,5 pkt | 39,0 pkt | Jaka Hvala |
| 2. | 26 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | druż. | 102,0 m | 101,0 m | 1062,0 pkt (276,5 pkt) | 24,5 pkt | Słowenia |
| 13. | 31 stycznia | 2014 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | indywid. | 84,5 m | 99,5 m | 211,8 pkt | 19,7 pkt | Jakub Wolny |
| 1. | 1 lutego | 2014 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | druż. | 101,5 m | 96,5 m | 1027,0 pkt (267,4 pkt) | – | |
Uniwersjada
Indywidualnie
Aleksander Zniszczoł uczestniczył w zawodach indywidualnych podczas Uniwersjady, gdzie odnotował znaczące osiągnięcia.
| Trydent/Predazzo 2013 | 10. lokata (K-95), 8. lokata (K-120) |
Drużynowo
W rywalizacji drużynowej Zniszczoł również zademonstrował swoje umiejętności, wspierając swoją ekipę w dążeniu do medale.
| Trydent/Predazzo 2013 | medal złoty |
Starty A. Zniszczoła na uniwersjadzie – szczegółowo
Oto szczegółowe informacje na temat startów Zniszczoła na Uniwersjadzie, które ilustrują jego wyniki oraz przebieg poszczególnych zawodów.
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 10 | 14 grudnia | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | indywidualny | 95,5 m | 102,0 m | 247,2 pkt | 23,1 pkt | Sami Niemi |
| 1 | 18 grudnia | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | drużynowy | 97,5 m | 99,0 m | 755,5 pkt (251,1 pkt) | – | |
| 8 | 20 grudnia | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | indywidualny | 122,0 m | 122,5 m | 250,7 pkt | 27,9 pkt | Krzysztof Biegun |
Igrzyska europejskie
Indywidualnie
W tegorocznych igrzyskach europejskich, Aleksander Zniszczoł zajął znaczące miejsca w swoich startach. Jego osiągnięcia można szczegółowo przestawić w poniższej tabeli.
| 2023 Kraków/Zakopane | 32. pozycja (K-95), 10. pozycja (K-125) |
Starty A. Zniszczoła na igrzyskach europejskich – szczegółowo
W kolejnej tabeli można znaleźć dokładne dane dotyczące występów Zniszczoła w różnych konkurencjach, które odbyły się w Zakopanem w 2023 roku.
| Lp. | Data | Rok | Miejscowość | Obiekt | Wielkość K | HS | Typ Konkursu | Skok 1 | Skok 2 | Wynik | Różnica | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 32. | 29 czerwca | 2023 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | indywidualny | 93,0 m | – | 102,2 pkt | 168,1 pkt | Daniel Tschofenig |
| 10. | 1 lipca | 2023 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | indywidualny | 136,0 m | 127,5 m | 248,6 pkt | 30,5 pkt | Dawid Kubacki |
Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy
Indywidualnie
Aleksander Zniszczoł zadebiutował w zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy, zdobywając 7. lokatę w swoim indywidualnym występie.
| Liberec 2011 | – | 7. lokata |
Drużynowo
W składzie drużyny, Zniszczoł przyczynił się do zdobycia złotego medalu, co świadczy o jego umiejętności pracy w zespole.
| Liberec 2011 | – | medal złoty |
Starty A. Zniszczoła na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo
Jego występy były zarówno indywidualne, jak i drużynowe, a szczegółowe wyniki można znaleźć poniżej.
| Lp. | Data | Rok | Miejscowość | Obiekt | Punkt K | HS | Typ | Skok 1 | Skok 2 | Łączna nota | Różnica | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 7. | 15 lutego | 2011 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | indywid. | 93,0 m | 95,5 m | 246,0 pkt | 48,5 pkt | Jarkko Määttä |
| 1. | 17 lutego | 2011 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | druż. | 96,0 m | 93,0 m | 913,5 pkt (246,5 pkt) | – | |
Letnie Grand Prix
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Rok | Pozycja |
|---|---|
| 2011 | 59. |
| 2012 | 58. |
| 2013 | 33. |
| 2014 | 74. |
| 2015 | 84. |
| 2017 | 67. |
| 2018 | 71. |
| 2019 | 28. |
| 2021 | 66. |
| 2022 | 46. |
| 2023 | 7. |
| 2024 | 27. |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 5 sierpnia | 2023 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 99,0 m | 102,5 m | 253,5 pkt | 2 | 3,8 pkt | Władimir Zografski |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
Aktualny stan po zakończeniu Letniego Grand Prix 2024 przedstawia się następująco:
| Źródło | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2011 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||
| dq | q | 25 | 17 | 20 | ||||||||||||||||||||||
| 2012 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||
| 33 | 43 | 14 | 34 | q | 18 | |||||||||||||||||||||
| 2013 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||
| 41 | 9 | 16 | 15 | 10 | 86 | |||||||||||||||||||||
| 2014 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||
| 42 | 33 | 23 | q | 8 | ||||||||||||||||||||||
| 2015 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||
| q | 28 | 33 | 3 | |||||||||||||||||||||||
| 2016 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||
| q | 0 | |||||||||||||||||||||||||
| 2017 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||
| 35 | 28 | 22 | 12 | |||||||||||||||||||||||
| 2018 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||
| 25 | 41 | 6 | ||||||||||||||||||||||||
| 2019 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||||
| 12 | 15 | 21 | 11 | 21 | q | 82 | ||||||||||||||||||||
| 2020 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | punkty | ||||||||||||||||||||||||
| 32 | 0 | |||||||||||||||||||||||||
| 2021 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||||
| 20 | 26 | 16 | ||||||||||||||||||||||||
| 2022 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||||||
| 9 | 29 | |||||||||||||||||||||||||
| 2023 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||
| 8 | 11 | 2 | 5 | 32 | 44 | 43 | 181 | |||||||||||||||||||
| 2024 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||
| 17 | 8 | 8 | 10 | 42 | 104 | |||||||||||||||||||||
| Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
| 1234-1011-30poniżej 30 dq – dyskwalifikacja | ||||||||||||||||||||||||||
Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skład | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 20 lipca | 2019 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | _ | 125,5 m | 124,5 m | 1094,1 pkt (252,5 pkt) | 1 | – | |
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
Podsumowanie stanu po zakończeniu Letniego Grand Prix 2024 wygląda następująco:
| Źródło | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2019 | _ | _ | _ | ||||||
| 1 | |||||||||
| 2023 | _ | ||||||||
| 9 | |||||||||
| Legenda | |||||||||
| 1234-8poniżej 8 – brak startu | |||||||||
Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2011/2012 | 21 |
| 2012/2013 | 43 |
| 2013/2014 | 40 |
| 2014/2015 | 29 |
| 2015/2016 | 62 |
| 2016/2017 | 42 |
| 2017/2018 | 26 |
| 2018/2019 | 2 |
| 2019/2020 | 37 |
| 2020/2021 | 4 |
| 2021/2022 | 25 |
| 2022/2023 | 39 |
| 2023/2024 | 30 |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 17 marca | 2019 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 138,5 m | 134,5 m | 259,6 pkt |
| 2 | 23 marca | 2019 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-102 | 101,0 m | 101,5 m | 249,8 pkt |
| 3 | 24 marca | 2019 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 133,5 m | 274,6 pkt |
| 4 | 16 stycznia | 2021 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-128 | 128,0 m | 127,5 m | 259,5 pkt |
| 5 | 28 marca | 2021 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 122,5 m | 140,5 m | 229,6 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 13 grudnia | 2011 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 131,0 m | 132,0 m | 253,4 pkt | 2. | 17,3 pkt | Michael Hayböck |
| 2. | 29 stycznia | 2012 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-137 | 132,0 m | 129,5 m | 248,6 pkt | 2. | 11,1 pkt | Anže Lanišek |
| 3. | 7 marca | 2015 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | 97,5 m | 105,0 m | 242,6 pkt | 2. | 2,7 pkt | Dawid Kubacki |
| 4. | 21 stycznia | 2017 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 126,0 m | 137,5 m | 226,9 pkt | 3. | 11,5 pkt | Clemens Aigner |
| 5. | 15 grudnia | 2018 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 144,0 m | – | 117,4 pkt | 2. | 6,2 pkt | Robin Pedersen |
| 6. | 17 marca | 2019 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 138,5 m | 134,5 m | 259,6 pkt | 1. | – | |
| 7. | 23 marca | 2019 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-102 | 101,0 m | 101,5 m | 249,8 pkt | 1. | – | |
| 8. | 24 marca | 2019 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 133,5 m | 274,6 pkt | 1. | – | |
| 9. | 16 stycznia | 2021 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-128 | 128,0 m | 127,5 m | 259,5 pkt | 1. | – | |
| 10. | 28 marca | 2021 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 122,5 m | 140,5 m | 229,6 pkt | 1. | – | |
| 11. | 5 marca | 2022 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 123,5 m | 126,5 m | 271,8 pkt | 2. | 22,3 pkt | Thomas Lackner |
| 12. | 9 grudnia | 2023 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 134,5 m | 132,0 m | 256,1 pkt | 2. | 2,9 pkt | Luca Roth |
| 13. | 15 grudnia | 2023 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 141,5 m | 136,0 m | 297,8 pkt | 2. | 4,8 pkt | Benjamin Østvold |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
| Źródło | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sezon 2010/2011 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 60 | 63 | 44 | 55 | 62 | 59 | 0 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2011/2012 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 78 | 9 | 2 | 7 | 8 | 7 | 63 | 33 | 8 | 2 | 325 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2012/2013 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 8 | dq | 14 | 30 | 7 | 27 | 27 | 56 | 24 | 23 | 9 | 48 | 50 | 37 | 26 | 144 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2013/2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 35 | 53 | 5 | 12 | 25 | 24 | 17 | 44 | 24 | 26 | 36 | 19 | 16 | 133 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2014/2015 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 15 | 9 | 15 | 2 | 4 | 7 | 4 | 277 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2015/2016 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 17 | 34 | 33 | 28 | 28 | 60 | 50 | 30 | 24 | 20 | 45 | 17 | 51 | 57 | 27 | 30 | 17 | 37 | 31 | 72 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2016/2017 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 42 | 36 | 14 | 31 | 29 | 3 | 16 | 35 | 36 | – | 44 | 56 | 15 | 27 | 28 | 29 | 9 | 22 | 28 | 27 | 165 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2017/2018 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 19 | 39 | 18 | 19 | 8 | 18 | 7 | 11 | 8 | 9 | 10 | 31 | 32 | 17 | 17 | 25 | 35 | 34 | 30 | 36 | 31 | 264 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2018/2019 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 6 | 4 | 2 | 9 | 6 | 21 | 5 | 6 | 11 | 5 | 8 | 19 | 5 | 9 | 13 | 8 | 12 | dq | 1 | 1 | 1 | 895 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2019/2020 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 15 | 15 | 15 | 28 | 4 | 11 | – | – | 125 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2020/2021 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 | 7 | 37 | 4 | 4 | 7 | 6 | 9 | 19 | 9 | 1 | 5 | 527 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2021/2022 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 21 | 21 | 24 | 19 | 17 | 26 | 24 | 20 | 30 | 21 | 20 | 13 | 18 | 2 | 12 | 13 | 13 | 10 | 299 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2022/2023 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 9 | 12 | 6 | 8 | 123 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2023/2024 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2 | 7 | 2 | 20 | 207 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1234-1011-30poniżej 30 dq – dyskwalifikacja – – zawodnik nie wystartował | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Letni Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Wyniki sportowe Aleksandra Zniszczoła w Letnim Pucharze Kontynentalnym są imponujące. Przez lata jego pozycja w tej prestiżowej rywalizacji zmieniała się, co świadczy o jego determinacji oraz umiejętnościach skokowych.
| Rok | Ranking |
|---|---|
| 2011 | 1 |
| 2012 | 25 |
| 2013 | 14 |
| 2014 | 15 |
| 2015 | 50 |
| 2016 | 5 |
| 2017 | 8 |
| 2018 | 4 |
| 2019 | 14 |
| 2020 | 6 |
| 2021 | 38 |
| 2022 | 2 |
W dalszej części zaprezentujemy szczegółowe informacje na temat jego osiągnięć.
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Na przestrzeni lat Aleksander zdobywał znaczące triumfy, co podkreśla jego talent oraz ciężką pracę, którą wkłada w każdy trening i zawody.
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 10 września | 2011 | Trondheim | Granåsen | K-123 | HS-140 | 136,0 m | 128,5 m | 257,3 pkt |
| 2 | 26 sierpnia | 2016 | Frenštát | Areal Horečky | K-95 | HS-106 | 101,5 m | 101,5 m | 247,3 pkt |
| 3 | 18 sierpnia | 2017 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | 99,0 m | 100,5 m | 250,8 pkt |
| 4 | 30 września | 2018 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 134,0 m | 136,0 m | 263,7 pkt |
| 5 | 17 września | 2022 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 112,0 m | 120,5 m | 258,5 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Stojąc na pudle, Zniszczoł miał okazję cieszyć się z sukcesów, które przyniosły mu uznanie w branży skoków narciarskich, a także satysfakcję i motywację do dalszej pracy.
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 9 lipca | 2011 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 111,5 m | 111,5 m | 253,9 pkt | 2. | 6,6 pkt | Peter Prevc |
| 2. | 10 września | 2011 | Trondheim | Granåsen | K-123 | HS-140 | 136,0 m | 128,5 m | 257,3 pkt | 1. | – | |
| 3. | 11 września | 2011 | Trondheim | Granåsen | K-123 | HS-140 | 133,0 m | 134,5 m | 268,7 pkt | 2. | 6,0 pkt | Peter Prevc |
| 4. | 26 sierpnia | 2016 | Frenštát | Areal Horečky | K-95 | HS-106 | 96,0 m | 97,5 m | 237,8 pkt | 3. | 6,0 pkt | Lukáš Hlava |
| 5. | 26 sierpnia | 2016 | Frenštát | Areal Horečky | K-95 | HS-106 | 101,5 m | 101,5 m | 247,3 pkt | 1. | – | |
| 6. | 18 sierpnia | 2017 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | 99,0 m | 100,5 m | 250,8 pkt | 1. | – | |
| 7. | 18 sierpnia | 2018 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 129,5 m | 129,0 m | 270,1 pkt | 2. | 11,9 pkt | Philipp Aschenwald |
| 8. | 30 września | 2018 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 134,0 m | 136,0 m | 263,7 pkt | 1. | – | |
| 9. | 17 września | 2022 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 112,0 m | 120,5 m | 258,5 pkt | 1. | – | |
| 10. | 7 października | 2022 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-90 | HS-100 | 90,0 m | 96,5 m | 245,2 pkt | 3. | 11,8 pkt | Michael Hayböck |
| 11. | 8 października | 2022 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-115 | HS-128 | 130,0 m | 120,5 m | 281,0 pkt | 2. | 12,8 pkt | Michael Hayböck |
| 12. | 9 października | 2022 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-115 | HS-128 | 125,5 m | 130,0 m | 291,7 pkt | 2. | 14,2 pkt | Michael Hayböck |
Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego
W najnowszej edycji Letniego Pucharu Kontynentalnego w 2023 roku osiągnął znakomite rezultaty, ukazujące jego siłę w rywalizacji z innymi zawodnikami.
| Źródło | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2010 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||
| – | – | – | – | – | 36 | 46 | – | – | – | – | – | – | 40 | 44 | 0 | |||||||||||
| 2011 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||
| 6 | 5 | 2 | 5 | 7 | 5 | 1 | 2 | 13 | 4 | 541 | ||||||||||||||||
| 2012 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||
| – | – | 27 | 26 | dq | 22 | 22 | 12 | 28 | 30 | 23 | 11 | 12 | 9 | 136 | ||||||||||||
| 2013 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||
| 7 | 13 | 4 | 31 | – | – | – | – | 9 | 18 | 148 | ||||||||||||||||
| 2014 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||
| 20 | 24 | 25 | 34 | 41 | 5 | – | – | 21 | 6 | 4 | 15 | – | – | 185 | ||||||||||||
| 2015 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||
| – | – | 46 | – | – | – | 16 | 12 | 24 | 34 | 35 | 21 | – | – | 54 | ||||||||||||
| 2016 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||
| 29 | 34 | 8 | 9 | 3 | 1 | 16 | 14 | 19 | 38 | 18 | 21 | 17 | 8 | 337 | ||||||||||||
| 2017 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||
| 29 | 37 | 1 | 4 | 14 | 29 | 24 | 13 | 10 | 11 | 18 | 34 | 26 | 267 | |||||||||||||
| 2018 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||
| 23 | 9 | 9 | 2 | 14 | 18 | 25 | 13 | 6 | 9 | 19 | 10 | 1 | 410 | |||||||||||||
| 2019 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||
| 19 | 10 | – | – | 7 | 5 | – | – | – | – | 46 | 5 | 10 | 7 | – | – | 226 | ||||||||||
| 2020 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | punkty | ||||||||||||||||||||||||
| 4 | 12 | 72 | ||||||||||||||||||||||||
| 2021 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||
| – | – | – | – | – | – | 16 | 23 | 27 | 24 | 12 | 12 | 78 | ||||||||||||||
| 2022 | ||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||
| – | – | 6 | 1 | 7 | 6 | 3 | 2 | 2 | 436 | |||||||||||||||||
| Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
| 1234-1011-30poniżej 30 dq – dyskwalifikacja – zawodnik nie wystartował | ||||||||||||||||||||||||||
Puchar Beskidów
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Podczas zawodów Pucharu Beskidów Aleksander Zniszczoł również zajął znaczące lokaty, co świadczy o jego talentach oraz determinacji w osiąganiu wysokich wyników.
| Rok | Pozycja |
|---|---|
| 2017 | 5. |
| 2018 | 4. |
FIS Cup
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2007/2008 | 264 |
| 2009/2010 | 82 |
| 2010/2011 | 90 |
| 2016/2017 | 26 |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 19 sierpnia | 2016 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 118,0 m | 115,5 m | 210,9 pkt | 3 | 32,9 pkt | Jan Ziobro |
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
aktualny stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
| Źródło | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sezon 2007/2008 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | ||||||||||||||||||
| 43 | 56 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 25 | 31 | – | – | – | – | – | 6 | ||||||||||||||||||
| Sezon 2009/2010 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||
| – | – | – | – | – | 16 | 17 | – | – | – | – | – | – | 32 | 33 | 11 | 16 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 68 | |||||||||||||||||
| Sezon 2010/2011 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||||
| – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 12 | 21 | 20 | 27 | – | – | – | – | – | – | 19 | 20 | 70 | |||||||||||||||||||
| Sezon 2016/2017 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | punkty | |||||||||||||||||||||||
| – | – | 13 | 5 | 4 | 3 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 175 | |||||||||||||||||||||||
| Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1234-1011-30poniżej 30 dq – dyskwalifikacja – zawodnik nie wystartował | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mistrzostwa Polski
Zimowe mistrzostwa Polski seniorów
Ostatni sezon zimowy 2023/2024 dostarczył wielu emocji oraz niezapomnianych wydarzeń. W poniższej tabeli przedstawiono podsumowanie wyników zawodów, które odbyły się w Polsce w tej dyscyplinie, bazując na dokładnych wynikach i analizach.
| Lp. | Data | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Typ | Skok 1 | Skok 2 | Ocena | Wynik | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 29. | 18 marca | 2008 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | indywidualny | 95,5 m | 92,5 m | 119,9 pkt | 153,8 pkt | Adam Małysz |
| 7. | 19 marca | 2008 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-85 | HS-94 | drużynowy | 79,0 m | 82,0 m | 768,5 pkt (199,5 pkt) | 174,5 pkt | TS Wisła Zakopane |
| 29. | 20 marca | 2008 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-85 | HS-94 | indywidualny | 81,0 m | 74,0 m | 186,0 pkt | 73,5 pkt | Adam Małysz |
| 47. | 14 lutego | 2009 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | indywidualny | 77,0 m | — | 27,6 pkt | 203,8 pkt | Kamil Stoch |
| 12. | 26 marca | 2009 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | drużynowy | 84,0 m | — | 310,5 pkt (87,5 pkt) | 663,5 pkt | WSS Wisła |
| 14. | 26 grudnia | 2009 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | indywidualny | 94,0 m | 82,0 m | 188,5 pkt | 67,5 pkt | Adam Małysz |
| 20. | 26 grudnia | 2010 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | indywidualny | 104,0 m | 104,5 m | 162,3 pkt | 110,3 pkt | Adam Małysz |
| 2. | 18 lutego | 2011 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | drużynowy | 93,5 m | 87,5 m | 960 pkt (205,5 pkt) | 19,5 pkt | TS Wisła Zakopane |
| 21. | 19 lutego | 2011 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | indywidualny | 88,5 m | 88,5 m | 196,0 pkt | 62,5 pkt | Kamil Stoch |
| 5. | 26 grudnia | 2011 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | indywidualny | 117,0 m | 121,0 m | 240,9 pkt | 48,3 pkt | Kamil Stoch |
| 3. | 24 marca | 2012 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | drużynowy | 135,0 m | 126,5 m | 868,9 pkt (264,7 pkt) | 190,6 pkt | AZS Zakopane |
| 5. | 25 marca | 2012 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | indywidualny | 120,5 m | 126,0 m | 238,2 pkt | 47,7 pkt | Kamil Stoch |
| 2. | 26 marca | 2013 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | drużynowy | 127,0 m | 124,0 m | 926,2 pkt (241,8 pkt) | 61,3 pkt | AZS Zakopane |
| 11. | 27 marca | 2013 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | indywidualny | 124,0 m | 123,0 m | 262,2 pkt | 54,6 pkt | Maciej Kot |
| 9. | 23 grudnia | 2014 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | indywidualny | 115,0 m | 115,5 m | 205,4 pkt | 49,7 pkt | Piotr Żyła |
| 20. | 24 marca | 2015 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | indywidualny | 110,5 m | 115,0 m | 194,0 pkt | 116,1 pkt | Kamil Stoch |
| 2. | 25 marca | 2015 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | drużynowy | 128,5 m | 122,0 m | 921,5 pkt (248,4 pkt) | 52,1 pkt | AZS Zakopane |
| 16. | 22 marca | 2016 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | indywidualny | 118,5 m | 112,0 m | 206,4 pkt | 67,0 pkt | Maciej Kot |
| 3. | 23 marca | 2016 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | drużynowy | 118,5 m | 112,0 m | 936,1 pkt (224,2 pkt) | 26,5 pkt | AZS Zakopane |
| 7. | 26 grudnia | 2018 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | indywidualny | 118,5 m | 125,0 m | 274,2 pkt | 56,8 pkt | Kamil Stoch |
| 5. | 22 grudnia | 2020 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | indywidualny | 123,5 m | – | 145,2 pkt | 12,1 pkt | Tomasz Pilch |
| 10. | 23 grudnia | 2021 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | indywidualny | 129,5 m | 123,5 m | 262,8 pkt | 50,5 pkt | Kamil Stoch |
| 10. | 22 grudnia | 2022 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | indywidualny | 118,5 m | 117,5 m | 231,5 pkt | 68,7 pkt | Kamil Stoch |
Informacje zawarte w tabeli wskazują na znaczenie tych zawodów w kontekście krajowym oraz osiągnięcia z tym związane.
Letnie mistrzostwa Polski seniorów
Sezon letni 2023 również obfitował w rywalizację oraz emocjonujące skoki. Przedstawiona poniżej tabela stanowi zestawienie wyników letnich mistrzostw, które miały miejsce w różnorodnych lokalizacjach w Polsce. Dodatkowo, zebranie tych danych pozwala na śledzenie postępów zawodników oraz ocenie wyników w skali krajowej.
| Lp. | Data | Rok | Miejscowość | Nazwa Skoczni | Punkt K | HS | Typ Konkursu | Skok 1 | Skok 2 | Ocena | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 31 | 27 września | 2008 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | indywid. | 92,0 m | — | 57,6 pkt | 221,0 pkt | Adam Małysz |
| 13 | 28 września | 2008 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | druż. | 103,0 m | 82,0 m | 166,6 pkt (79,9 pkt) | 810,7 pkt | TS Wisła Zakopane |
| 27 | 10 października | 2009 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-85 | HS-94 | indywid. | 76,0 m | 75,0 m | 182,0 pkt | 64,0 pkt | Adam Małysz |
| 23 | 11 października | 2009 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | indywid. | 105,5 m | 107,0 m | 170,5 pkt | 94,2 pkt | Adam Małysz |
| 15 | 23 lipca | 2010 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | indywid. | 86,0 m | 83,5 m | 181,0 pkt | 81,5 pkt | Adam Małysz |
| 2 | 24 lipca | 2010 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | druż. | 85,0 m | 84,0 m | 887,5 pkt (180 pkt) | 79,0 pkt | AZS Zakopane |
| 17 | 25 lipca | 2010 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | indywid. | 108,0 m | 103,0 m | 170,3 pkt | 107,8 pkt | Adam Małysz |
| 7 | 17 września | 2011 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | indywid. | 122,0 m | 114,5 m | 219,2 pkt | 34,2 pkt | Kamil Stoch |
| 6 | 2 września | 2012 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | indywid. | 119,5 m | 122,0 m | 229,7 pkt | 26,0 pkt | Maciej Kot |
| 9 | 1 września | 2013 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | indywid. | 100,0 m | 98,5 m | 255,5 pkt | 11,0 pkt | Dawid Kubacki |
| 12 | 8 września | 2013 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | indywid. | 115,0 m | 125,0 m | 226,5 pkt | 37,3 pkt | Jan Ziobro |
| 14 | 19 lipca | 2014 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | indywid. | 119,0 m | 118,5 m | 223,0 pkt | 56,6 pkt | Kamil Stoch |
| 4 | 20 lipca | 2014 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | druż. | 100,5 m | 104,0 m | 843,8 pkt (155,6 pkt) | 82,7 pkt | AZS Zakopane |
| 9 | 11 października | 2014 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | indywid. | 95,0 m | 97,5 m | 232,0 pkt | 44,0 pkt | Piotr Żyła |
| 10 | 18 lipca | 2015 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | indywid. | 116,5 m | 119,5 m | 219,3 pkt | 47,3 pkt | Dawid Kubacki |
| 11 | 9 października | 2015 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | indywid. | 94,5 m | 98,5 m | 232,5 pkt | 36,0 pkt | Dawid Kubacki |
| 3 | 10 października | 2015 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-106 | druż. | 94,5 m | 95,0 m | 944,0 pkt (225,0 pkt) | 16,0 pkt | AZS Zakopane |
| 5 | 8 października | 2016 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | indywid. | 125,5 m | 117,5 m | 239,1 pkt | 53,3 pkt | Maciej Kot |
| 2 | 9 października | 2016 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | druż. | 119,5 m | 122,5 m | 946,4 pkt (231,6 pkt) | 26,3 pkt | AZS Zakopane |
| 8 | 27 października | 2018 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | indywid. | 125,5 m | 133,5 m | 267,5 pkt | 53,1 pkt | Dawid Kubacki |
| 6 | 12 października | 2019 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | druż. | DSQ | – | 400,3 pkt (0,0 pkt) | 99,5 pkt | AZS Zakopane |
| 9 | 12 października | 2019 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | indywid. | 94,0 m | 96,0 m | 233,7 pkt | 32,7 pkt | Piotr Żyła |
| 1 | 18 października | 2020 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | druż. | 102,5 m | 105,0 m | 1038,5 pkt (267,0 pkt) | – | |
| 13 | 28 października | 2021 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | indywid. | 92,0 m | 103,5 m | 245,7 pkt | 33,5 pkt | Piotr Żyła |
| 1 | 29 października | 2021 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | druż. | 98,0 m | 105,5 m | 991,0 pkt (250,0 pkt) | – | |
| 11 | 18 października | 2022 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | indywid. | 96,5 m | 99,5 m | 273,1 pkt | 36,2 pkt | Dawid Kubacki |
| 2 | 19 października | 2022 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | druż. | 105,0 m | 109,0 m | 924,9 pkt (260,2 pkt) | – | |
| 6 | 21 października | 2023 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | indywid. | 99,0 m | 100,5 m | 278,2 pkt | 19,4 pkt | Dawid Kubacki |
| 1 | 22 października | 2023 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | druż. | 95,0 m | 95,5 m | 1137,5 pkt (279,0 pkt) | – | |
| 9 | 18 października | 2024 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | indywid. | 97,5 m | 93,5 m | 240,2 pkt | 34,0 pkt | Klemens Joniak |
| 1 | 19 października | 2024 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | druż. | 101,0 m | 98,0 m | 982,0 pkt (246,0 pkt) | – | |
Dzięki tym informacjom, można dostrzec rozwój dyscypliny i zaangażowanie zawodników w rywalizację na najwyższym poziomie.
Rekordy skoczni
Rekordy skoczni to nieodłączny element kariery sportowej Aleksandra Zniszczoła. Poniżej przedstawiamy szczegółowe dane dotyczące osiągnięć tego skoczka, uwzględniając miejsca, odległości oraz szczególne uwagi związane z jego rekordami.
| Data | Miejsce | Skocznia | Punkt K | HS | Rekord | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 20 stycznia 2006 | Zagórz | Zakucie | K-20 | HS-25 | 25,5 m | Rekord wyrównany 4 stycznia 2008 przez Krzysztofa Leję. |
| 5 sierpnia 2006 | Szczyrk | Biła | K-33 | HS-35 | 37,0 m | Wyrównanie rekordu Pawła Słowioka oraz Klemensa Murańki. |
| 31 października 2007 | Frenštát pod Radhoštěm | Areal Horečky | K-45 | b.d. | 50 m | Rekord letni. |
| 5 września 2009 | K-95 | HS-105 | 105,5 m | |||
| 1 sierpnia 2009 | Szczyrk | Skalite | K-70 | HS-77 | 75 m | Rekord nieaktualny, wyrównanie rekordu Adama Cieślara. |
| 13 grudnia 2011 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 131,0 m | Rekord nieaktualny. |
| 22 lutego 2012 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-109 | 111,5 m | Rekord nieaktualny. |
| 17 września 2022 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 120,5 m | Rekord letni. |
Przynależność do grup szkoleniowych reprezentacji Polski
W tej sekcji przedstawione zostały informacje dotyczące przynależności Aleksandra Zniszczoła do różnych grup szkoleniowych polskiej reprezentacji w narciarstwie. Przez lata jego kariera sportowa była powiązana z wieloma trenerami oraz kadrami, od młodzieżowych po narodową.
| Sezon | Kadra | Trener | Źródło |
|---|---|---|---|
| 2010/2011 | Młodzieżowa | Adam Celej | – |
| 2011/2012 | Robert Mateja | – | |
| 2012/2013 | – | ||
| 2013/2014 | Juniorów | Maciej Maciusiak | – |
| 2014/2015 | B | – | |
| 2015/2016 | A | Łukasz Kruczek | – |
| 2016/2017 | B | Robert Mateja | – |
| 2017/2018 | Radek Žídek | – | |
| 2018/2019 | Maciej Maciusiak | – | |
| 2019/2020 | – | ||
| 2020/2021 | Narodowa | Michal Doležal | – |
| 2021/2022 | – | ||
| 2022/2023 | B | Maciej Maciusiak | – |
| 2023/2024 | A | Thomas Thurnbichler | – |
| 2024/2025 | – |
Analizując historię jego udziału w kadrze, można zauważyć rozwój, który przyczynił się do jego sukcesów oraz wzrostu umiejętności na arenie międzynarodowej.
Życie prywatne
„28 maja 2017 roku, Aleksander Zniszczoł wziął ślub w malowniczej Wiśle z Magdaleną Lazar. Jest to osoba, która jest kuzynką Adama Małysza, jednego z najbardziej znanych skoczków narciarskich w Polsce. Co więcej, Magdalena jest także siostrą Justyny Żyły, która była żoną Piotra Żyły w latach 2006-2018.
W życiu osobistym Zniszczoł i jego małżonka powitali na świecie dwoje dzieci – córkę Hannę, która przyszła na świat w 2018 roku, oraz syna Henryka, urodzonego w 2024 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Paulina Cieślar | Magdalena Gwizdoń | Sebastian Olszar | Tomasz Pilch | Michał Haratyk | Jan Błachowicz | Ireneusz Jeleń | Tomasz Byrt | Adam Krupa (piłkarz) | Paweł Wąsek | Marcin Piekarski (saneczkarz) | Mateusz Cieślar | Agnieszka Mitręga | Janusz Raszka | Grzegorz Śliwka | Sławomir Cienciała | Dominik Bury | Michał Ligocki | Łukasz Hanzel | Adrian SikoraOceń: Aleksander Zniszczoł