Józef Cichy (polityk)

Józef Cichy pełnił funkcję prezesa pierwszej Spółki Zakupnej i Sprzedaży dla Śląska Wschodniego w Cieszynie oraz kierował Rolniczą Spółkową Kasą Oszczędności i Zaliczek, która obsługiwała Cieszyn i jego okolice. Cichy był również zaangażowany w działalność Kasy Raiffeisena, a jego zaangażowanie w sprawy lokalne przyczyniło się do wzrostu znaczenia tych instytucji w społeczności.

W historii politycznej zwrócono uwagę na jego członkostwo w pierwszym zarządzie Śląskiej Partii Ludowej. Jako kandydat na posła Śląskiego Sejmu Krajowego w 1909 roku reprezentował okręg Frysztat-Cieszyn-Jabłonków. Pełnił także funkcję naczelnika grupy terenowej partii w Cieszynie, a w oczach polskich działaczy był postrzegany jako "dusza tej partii i filar niemieckości".

W 1911 roku przewodniczył komitetowi wyborczemu Józefa Kożdonia, a w lipcu 1910 roku był współtwórcą organizacji społeczno-kulturalnej Śląski Związek Ludowy „Nasza Ojczyzna”, która później przyjęła nazwę Związek Ślązaków, a Cichy został jej pierwszym prezesem.

Jego życie zakończyło się po krótkiej chorobie 7 listopada 1913 roku. Jego pogrzeb stał się wydarzeniem, które przyciągnęło olbrzymią liczbę ludzi, rzadko spotykaną w Cieszynie. W ceremonii uczestniczyli delegaci ze Śląskiego Związku Ludowego z takich miejsc jak Karwina, Goleszów, Ustroń, Skoczów oraz Marklowice, a także przedstawiciele lokalnych władz i arystokracji. Uroczystości były prowadzone przez pastorów Pawła Brodę i Jana Pindóra, a wśród przemawiających znajdował się Józef Kożdoń.

Organ Związku, „Ślązak”, oddał hołd zmarłemu prezesowi, publikując specjalny numer, który zawierał nekrologi oraz obszerną relację z ceremonii pogrzebowej, w tym anonimowy wiersz panegiryczny, co podkreśliło jego znaczenie dla lokalnej społeczności.