UWAGA! Dołącz do nowej grupy Cieszyn - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Franciszek Waniołka

Polityka i administracja

Franciszek Waniołka, urodzony 2 września 1912 roku w Cieszynie, to postać o bogatym dorobku zarówno w dziedzinie inżynierii, jak i polityki. Zmarł 16 kwietnia 1971 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie znaczący ślad w historii Polski.

Był on nie tylko utalentowanym inżynierem technologiem, ale również aktywnym politykiem, który pełnił funkcję posła na Sejm PRL w pięciu kolejnych kadencjach: I, II, III, IV i V. Jego kariera ministerialna obejmowała szereg istotnych stanowisk, które miały kluczowe znaczenie dla rozwoju polskiej gospodarki w okresie powojennym.

W latach 1956–1957 Waniołka był ministrem górnictwa węglowego, a w 1957 roku objął stanowisko ministra energetyki. Następnie, w okresie 1957–1959, pełnił funkcję ministra górnictwa i energetyki, a w latach 1959–1962 był ministrem przemysłu ciężkiego.

Jego działalność nie ograniczała się jedynie do kwestii energetycznych i górniczych. W latach 1964–1968 był także członkiem Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR oraz wiceprezesem Rady Ministrów w latach 1962–1968, co podkreśla jego wpływ na najważniejsze decyzje polityczne tamtego okresu.

Życiorys

Franciszek Waniołka był synem Józefa i Marii. W czasach II Rzeczypospolitej, w ramach swoich zawodowych obowiązków, pracował jako ślusarz. Okres II wojny światowej przyniósł dramatyczne zmiany w jego życiu, gdyż został wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec. Jednakże w 1942 roku podjął decyzję o wstąpieniu do Armii Ludowej, co zdefiniowało jego dalsze losy.

W 1951 roku zakończył studia na Politechnice Śląskiej, co otworzyło przed nim nowe możliwości zawodowe. Jego zaangażowanie w działalność polityczną było widoczne, gdyż należał do Komunistycznej Partii Polski oraz, w latach 1933-1938, do Komunistycznej Partii Czechosłowacji. Po wojnie, od 1945 roku, związał się z Polską Partią Robotniczą, a w 1948 roku przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W okresie 1946-1948 pełnił funkcję sekretarza oraz kierownika wydziału ekonomicznego komitetu wojewódzkiego PPR w Krakowie. Jego kariera polityczna rozwijała się, gdyż był również instruktorem wydziału przemysłu KW PPR w Katowicach oraz sekretarzem ds. ekonomicznych katowickiego KW PZPR w latach 1949-1952. Dodatkowo, w latach 1948-1949 pracował jako instruktor w wydziale ekonomicznym Komitetu Centralnego PZPR.

W latach 1959-1971 był członkiem KC, a w okresie 1964-1968 sprawował funkcję członka Biura Politycznego KC PZPR. Jego osiągnięcia obejmowały także stanowisko prezesa Centralnego Urzędu Gospodarki Materiałowej w latach 1952-1954, co przyczyniło się do jego dalszej kariery jako zastępcy przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego. Później pełnił funkcje podsekretarza stanu w Ministerstwie Górnictwa oraz Ministerstwie Górnictwa Węglowego.

Franciszek Waniołka zajmował odpowiedzialne posady, będąc ministrem górnictwa węglowego w latach 1957-1959, minister przemysłu ciężkiego w latach 1962-1968, a także wiceprezesem Rady Ministrów. Oprócz tego był aktywnym posłem, zasiadając w Sejmie PRL przez pięć kadencji.

W sferze życia osobistego, był żonaty z Gertrudą, która odeszła w 1972 roku. Mieli dwoje dzieci: syna Jerzego oraz córkę Lidię. Po śmierci, Franciszek Waniołka znalazł swoje miejsce spoczynku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze A 28, rząd Tuje, miejsce 14.

Odznaczenia

Franciszek Waniołka otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń, które podkreślają jego zasługi oraz wkład w rozwój kraju.

  • Order Sztandaru Pracy I klasy (nagrodzony dwukrotnie, w tym w 1964 roku),
  • Order Odrodzenia Polski III klasy,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966),
  • Honorowa odznaka „Zasłużonym – Celma” przyznana przez zakład Celma Cieszyn (1970),
  • Order Czerwonego Sztandaru Pracy (1967).

Przypisy

  1. Zmarł towarzysz Franciszek Waniołka. „Trybuna Robotnicza”, s. 2, nr 90, 17-18.04.1971 r.
  2. Złote gody „Celmy”. „Trybuna Robotnicza”, s. 2, nr 104, 04.05.1970 r.
  3. Radzieckie odznaczenia dla polskich obywateli. „Trybuna Robotnicza”, s. 2, nr 264, 06.11.1967 r.
  4. Nadzwyczajna sesja Sejmu. „Trybuna Robotnicza”, s. 1, nr 172, 22.07.1966 r.
  5. Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, nr 170, 20.07.1964 r.
  6. Wyszukiwarka grobów w Warszawie.

Oceń: Franciszek Waniołka

★★★★★
Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:6