Paweł Niemiec, znany również pod pseudonimem Poppet, był zasłużonym oficerem w historii polskiego lotnictwa. Urodził się 25 listopada 1913 roku w Cieszynie, a jego życie zakończyło się 11 maja 1985 roku w Buenos Aires.
W trakcie swojej kariery wojskowej pełnił rolę majora-pilota w Polskich Siłach Powietrznych na ziemi brytyjskiej. Jego niezwykłe osiągnięcia na polu walki zostały docenione, co potwierdza otrzymany przez niego Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari, przyznawany za męstwo i odwagę w czasie działań zbrojnych.
Życiorys
Paweł Niemiec był synem znanego fabrykanta mebli, co stworzyło podstawy jego przyszłości. Swoją edukację rozpoczął w Państwowym Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym w Cieszynie, gdzie zdobył niezbędną wiedzę. Od stycznia 1934 roku podjął naukę w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, stając się częścią elity lotniczej. W 1936 roku, uzyskując stopień podporucznika, zajął 23. lokatę w korpusie oficerów aeronautyki, a w 1939 roku awansując, znalazł się na 20. miejscu w korpusie oficerów lotnictwa, w grupie liniowej.
Po ukończeniu nauki, został wcielony do 2 pułku lotniczego w Krakowie, gdzie przydzielono go do 123 eskadry myśliwskiej. Jesienią 1937 roku przeniesiono go do Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1 w Dęblinie, co jeszcze bardziej wzbogaciło jego umiejętności i doświadczenie. Na początku marca 1939 roku pełnił funkcję dowódcy IV plutonu 5 eskadry II dywizjonu Szkoły Podchorążych Lotnictwa – Grupy Taktycznej.
Wkrótce nadeszły tragiczne chwile – we wrześniu 1939 roku, w obliczu zbliżającej się wojny, podjął ewakuację do Rumunii, a następnie trafił do Francji, a w 1940 roku dotarł do Wielkiej Brytanii. Tam przeszedł szkolenie w obsłudze brytyjskich samolotów bojowych. 1 września 1940 roku dołączył do 17 dywizjonu RAF, gdzie latał aż do lutego 1941, zdobywając pierwsze zestrzelenie oraz uszkadzając kolejne maszyny wroga.
26 lutego 1941 przeniesiono go do 317 dywizjonu myśliwskiego Wileńskiego. 2 czerwca osiągnął swoje pierwsze zestrzelenie dla tego dywizjonu (zespołowo z sgt T. Baranowskim). W drugiej połowie 1941 roku zdobywał doświadczenie na naziemnym stanowisku dowodzenia w 317 dywizjonie. Po powrocie do latania w tym dywizjonie, 1 marca objął dowództwo eskadry A, ale już 15 marca doznał poważnego wypadku, co spowodowało jego nieobecność na dłuższy czas.
Po ozdrowieniu w sierpniu 1942 roku, ponownie objął dowództwo w 317 dywizjonie, tym razem eskadry B. 5 marca 1943 roku stał na czoła dywizjonu 308, którym dowodził do 15 maja 1943. Później aktywnie uczestniczył w działaniach na rzecz dowództwa bazy RAF w Feston, gdzie miał ograniczoną rolę w 2 Polskim Skrzydle Myśliwskim. W okresie od czerwca do sierpnia 1943 roku pełnił funkcję instruktora taktyki w dywizjonie 309.
W sierpniu 1943 roku przystąpił do 316 dywizjonu myśliwskiego, obejmując jego dowództwo 15 września 1943 roku. 27 czerwca 1944 roku został dowódcą dywizjonu 306, a po 24 września pełnił rolę oficera łącznikowego w 13 Grupie Myśliwskiej RAF. Od 18 kwietnia do 9 maja 1945 roku dowodził jednostką obsługową 84 Grupy RAF, aby 17 maja objąć dowództwo dywizjonu 317, a 12 października 1945 roku ponownie 316 dywizjonu. W końcu, 1 stycznia 1946 roku, uzyskał awans na stopień majora.
W grudniu 1946 roku zrezygnował z dalszej służby w polskim lotnictwie, przenosząc się do Argentyny, gdzie żył aż do swojej śmierci w 1985 roku w Buenos Aires. Pochowano go na cmentarzu Chacarita, jednak jego prochy zostały później rozrzucone nad pięknym jeziorem Nahuel Huapí w Bariloche, co świadczy o jego przywiązaniu do rodaków i rodzinnych ziem.
Zestrzelenia
Paweł Niemiec zajmuje 150. pozycję na liście Bajana, co oznacza, że jego zasługi w zakresie zestrzeleń są dokumentowane jako 2 pewne i 1 i ½ uszkodzone samoloty. W szczególności, w okresie od 1 września 1940 do 25 lutego 1941 roku, w 17. dywizjonie RAF, Niemiec uzyskał 1 i ½ zestrzelonego oraz 1 i ½ uszkodzonego samolotu.
Dodatkowo, 2 czerwca 1941 roku, w dywizjonie 317 przypisano mu kolejny sukces – ½ pewnego samolotu. W lipcu 1944 roku, podczas działań grupowych, zestrzelono także rakietę V-1.
Ordery i odznaczenia
Paweł Niemiec otrzymał szereg prestiżowych nagród i odznaczeń za swoje wybitne osiągnięcia. Wśród nich wyróżnia się:
- srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari (nr 11062), przyznany 1 czerwca 1945,
- Krzyż Walecznych, który otrzymał trzykrotnie: 1 kwietnia 1941, 10 września 1941 oraz 20 października 1943,
- medal Lotniczy, przyznany dwukrotnie,
- Polowa Odznaka Pilota.
Przypisy
- Paweł Niemiec. Niebieska Eskadra. [dostęp 19.05.2021 r.]
- Rybka i Stepan 2006, s. 474.
- Rybka i Stepan 2006, s. 220.
- Rybka i Stepan 2004, s. 21.
- Pseudonimy polskich pilotów myśliwskich. Serwis "Myśliwcy".
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Adolf Juzof | Rudolf Obraczay | Edward Pöschek | Rudolf SiwyOceń: Paweł Niemiec