Edward Pöschek, urodzony 29 października 1864 roku w Cieszynie, to postać zasługująca na szczegółowe zapoznanie się. Był on generałem brygady w Wojska Polskiego, co świadczy o jego znaczeniu i wpływie w strukturach wojskowych tamtego okresu.
Oprócz tego, Pöschek zakończył swoje życie 23 sierpnia 1929 roku w Wiedniu, co może wskazywać na jego dalsze związki oraz aktywności poza granicami Polski.
Życiorys
Edward Pöschek przyszedł na świat 29 października 1864 roku w Cieszynie, historycznym mieście w Śląsku Austriackim, które pełniło również funkcję stolicy księstwa cieszyńskiego. Po ukończeniu edukacji w szkołach wojskowych podjął profesjonalną służbę w cesarskiej i królewskiej Armii. W dniu 1 września 1884 roku uzyskał stopień kadeta-zastępcy oficera, a następnie został wcielony do 24 Galicyjskiego Pułku Piechoty, stacjonującego w Wiedniu, z komendą okręgu uzupełnień w Kołomyi.
Po awansach, które miały miejsce 1 maja 1886 roku na porucznika oraz 1 listopada 1889 roku na nadporucznika (niem. Oberlieutenant), Pöschek otrzymał doświadczenie w różnych lokalizacjach, takich jak Przemyśl i Lwów. W latach 1893-1895 kształcił się jako słuchacz Kursu Intendentów Wojskowych w Wiedniu, co zaowocowało przydzieleniem go do Intendentury Wojskowej po ukończeniu kursu. Jego kariera zawiodła go na stanowisko kapitana 2. klasy, na które awansował 1 listopada 1896 roku.
Dalszy rozwój jego kariery następował w 1898 roku, kiedy to z piechoty przeszedł do Intendentury Wojskowej, obejmując funkcję podintendentem wojskowym (niem. Militärunterintendant). Współpracował z 11 Korpusem we Lwowie, a kolejnie z dywizją kawalerii Jarosław, co wkrótce doprowadziło do jego awansu na intendenta wojskowego (niem. Militärintendant), co miało miejsce 1 maja 1907 roku. W tym samym roku został odkomenderowany do Ministerstwa Wojny w Wiedniu, by dalej piastować różne odpowiedzialne stanowiska dotyczące zaopatrzenia armii.
W 1913 roku nastąpił kolejny awans, tym razem na stopień nadintendenta wojskowego 2. klasy (niem. Militäroberintendant), a działania Pöschka w Ministerstwie trwały do 1918 roku, kiedy awansował na nadintendenta wojskowego 1. klasy. W trakcie I wojny światowej zyskał rozgłos dzięki wynalezieniu piecyka polowego oraz odwszalni, które stały się niezbędne dla wielu żołnierzy w okopach. W lutym 1915 roku zaprezentował również mobilne kuchenne dezynfektory parowe, przyczyniając się tym samym do polepszenia warunków życia żołnierzy.
Po upadku Monarchii Austro-Węgierskiej w 1918 roku Pöschek objął funkcję szefa Polskiej Wojskowej Komisji Likwidacyjnej w Wiedniu. 6 października 1919 roku formalnie wstąpił do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, a jego stopień pułkownika intendenta został zatwierdzony. Pełnił także rolę attaché wojskowego, a jego wiedza oraz doświadczenie były szeroko doceniane przez Ministerstwo Spraw Wojskowych. W 1920 roku jego osiągnięcia oraz rekomendacje były podstawą do dalszego awansu na generała podporucznika intendenta.
Na początku 1922 roku Pöschek przeszedł na emeryturę, lecz nadal zyskał honorowy tytuł generała brygady, zatwierdzony przez prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego 26 października 1923 roku. Po zakończeniu służby mieszkał w Wiedniu, gdzie zmarł 23 sierpnia 1929 roku po krótkiej chorobie.
Ordery i odznaczenia
Edward Pöschek, znany ze swojej służby wojskowej, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego heroizmie i poświęceniu. Wśród wielu przyznanych wyróżnień, szczególnie wyróżniają się następujące:
- Krzyż Oficerski Orderu Franciszka Józefa z dekoracją wojenną,
- Krzyż Rycerski Orderu Franciszka Józefa,
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na czerwonej wstążce,
- Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii,
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy.
Te odznaczenia nie tylko podkreślają jego wkład w obronność kraju, ale również stanowią świadectwo uznania dla jego zasług w trakcie służby wojskowej.
Przypisy
- Varga 2016 ↓, s. 380.
- Varga 2016 ↓, s. 271.
- Wojtaszak 2012 ↓, s. 638.
- Karasek 2012 ↓, s. 101.
- Rydel 2001 ↓, s. 89–90.
- Rydel 2001 ↓, s. 25.
- Zgon jen. Poeszka. „Kurjer Warszawski”. 28.08.1929 r.
- Ś.p. gen. Edward Pöschek. „Polska Zbrojna”. 01.09.1929 r.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 25.02.1922 r., s. 149.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 07.11.1923 r., s. 738.
- Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1577.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1406.
- Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 880.
- Dz. Rozk. Wojsk. Nr 94 z 10.11.1919 r., poz. 3633.
- Ranglisten 1916 ↓, s. 1069.
- Ranglisten 1917 ↓, s. 1415.
- Ranglisten 1918 ↓, s. 1772.
- Schematismus 1904 ↓, s. 1132.
- Schematismus 1909 ↓, s. 114, 1236.
- Militär-Schematismus 1885 ↓, s. 265.
- Militär-Schematismus 1887 ↓, s. 255.
- Schematismus 1890 ↓, s. 239.
- Wyciąg 1892 ↓, s. 291.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Rudolf Siwy | Paweł Niemiec | Adolf Juzof | Rudolf ObraczayOceń: Edward Pöschek