Rudolf Siwy, urodzony 24 marca 1883 roku w Cieszynie, jest postacią o znaczącym wkładzie w historię Wojska Polskiego. Jego życie zakończyło się 15 września 1924 roku w Równem, gdzie pozostawił po sobie niezatarte ślady. W trakcie swojej kariery wojskowej pełnił funkcję pułkownika piechoty, co potwierdza jego strategiczną rolę w formacjach militarnych tamtego okresu.
Siwy jest przykładem osoby, której oddanie i profesjonalizm miały duże znaczenie dla rozwoju armii narodowej, a jego życie to nie tylko historia jednostki, ale także odbicie szerszych przemian społecznych i politycznych w Polsce na początku XX wieku.
Życiorys
Rudolf Siwy przyszedł na świat 24 marca 1883 roku w Cieszynie. Po zakończeniu edukacji w Szkoły Kadetów Piechoty w Łobzowie, rozpoczął swoją zawodową karierę w cesarskiej i królewskiej armii. Awansował na podporucznika z datą starszeństwa 1 maja 1906 roku w c. i k. 56 pułku piechoty. Kolejny awans na porucznika otrzymał 1 maja 1912 roku.
Podczas I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. 56 pułku piechoty, gdzie pełnił rolę dowódcy zarówno kompanii, jak i batalionu. W 1918 roku uczestniczył w tworzeniu 12 pułku piechoty, w którym objął dowództwo nad batalionem. Dnia 11 czerwca 1920 roku jego awans na podpułkownika został zatwierdzony, z datą 1 kwietnia tego samego roku, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej.
Od 11 sierpnia 1920 do 21 czerwca 1921 roku pełnił funkcję dowódcy 50 pułku piechoty Strzelców Kresowych. Następnie, 3 maja 1922 roku, został zweryfikowany w stopniu pułkownika z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 roku, zajmując 126. lokatę w korpusie oficerów piechoty. Pełnił także obowiązki dowódcy 44 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Równem.
Niestety, 15 września 1924 roku, Rudolf Siwy zmarł w Równem, kilka dni po powrocie swojego pułku z manewrów. Jego pogrzeb odbył się 19 września 1924 roku w Cieszynie. Pułkownik Siwy był żonaty i miał córkę.
Ordery i odznaczenia
Rudolf Siwy został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego męstwie oraz wkładzie w obronę ojczyzny. Wśród jego wyróżnień można znaleźć:
- Krzyż Walecznych „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921” – nagroda przyznana dwukrotnie,
- Krzyż Zasługi Wojskowej (Austria),
- srebrny oraz brązowy Signum Laudis Medal Zasługi Wojskowej na czerwonej wstędze,
- Krzyż Wojskowy Karola,
- Odznaka za Służbę Wojskową,
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy (Austro-Węgry),
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912-1913,
- Złoty Medal „Za Waleczność” (serbsko–chorwacko–słoweński) – przyznany 7 września 1923.
Przypisy
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 109 z 14.10.1924 r., s. 607, podano, że zmarł 14.09.1924 r.
- Nekrolog, „Polska Zbrojna” Nr 256 z 18.09.1924 r., s. 5.
- Nekrolog, „Polska Zbrojna” Nr 254 z 16.09.1924 r., s. 5.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 23 z 23.06.1920 r., poz. 595.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 66 z 16.10.1923 r., s. 706.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 254, 396.
- Lista starszeństwa 1922, s. 21.
- Spis oficerów 1921, s. 147, 869.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914, Wiedeń, 02.1914 r., s. 254, 490.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906, Wiedeń, 12.1905 r., s. 320, 536.
- Ś.p. pułk. Siwy 1924, s. 5.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Paweł Niemiec | Adolf Juzof | Rudolf Obraczay | Edward PöschekOceń: Rudolf Siwy