Adolf Juzof, znany również pod pseudonimami „Jarosz” oraz „Juchnicki”, przyszedł na świat 19 maja 1899 roku w Cieszynie. Był synem Jana oraz Zuzanny, z domu Gembala. Juzof zapisał się w historii Polski jako kapitan Wojska Polskiego.
Jego życie, które zakończyło się 19 maja 1956 roku również w Cieszynie, jest przykładem losów wielu Polaków, którzy w czasach trudnych dla kraju pełnili ważne role.
Życiorys
Adolf Juzof, po zakończeniu edukacji w szkole średniej, zdecydował się na ochotniczy wstęp do armii austriackiej, gdzie miał zaszczyt służyć w 1 Tyrolskim Pułku Strzelców Cesarskich. Jego determinacja i poczucie obowiązku zaowocowały uczestnictwem w szkoleniu w szkole oficerów rezerwy we Frysztacie, które miało miejsce od maja do września 1917 roku. W następnych miesiącach, od września 1917 do grudnia 1918, walczył na froncie włoskim w ramach 56 Dywizji Piechoty, należąc do batalionu szturmowego, gdzie niestety odniósł rany.
3 listopada 1918 r. przystąpił do formującego się 10 pułku piechoty jako podchorąży. Jego misją była obsługa przyszłej granicy polsko-czeskiej na odcinku Gnojnik – Błędowice, w pobliżu Ostrawy. W styczniu 1919 roku, dowodząc III batalionem swego pułku, został skierowany na front ukraiński, gdzie pozostawał do października 1919 roku, przeprowadzając liczne skuteczne operacje wojskowe w rejonie Kiersznicy k. Gródka Jagiellońskiego oraz Lubienia Małego.
Po powrocie do kraju, w związku z plebiscytem cieszyńskim, zorganizował oddział Tajnej Organizacji Wojskowej (TOW), w którego skład weszła gmina Pastwiska oraz pięć sąsiadujących gmin. Jako dowódca, skutecznie przeprowadzał operacje mające na celu ograniczenie aktywności bojówek czeskich.
Po ustaleniu granicy między Polską a Czechami, Adolf Juzof kontynuował swoją służbę wojskową, łącząc ją z 35 pułkiem piechoty do kwietnia 1925 roku oraz później w 5 Batalionie Korpusu Ochrony Pogranicza, gdzie osiągnął stopień porucznika, a następnie kapitana. Po przeniesieniu do 4 pułku strzelców podhalańskich w Cieszynie, objął dowództwo kompanii ckm.
W obliczu narastającego konfliktu polsko-czeskiego, z zapałem zgłosił się do tworzenia Legionu „Zaolzie”, obejmując dowództwo Grupy I Cieszyn wraz z mjr. Gustawem Swaczyną. W październiku 1938 roku brał udział w zajmowaniu Zaolzia. W ramach przygotowań do II wojny światowej został mianowany dowódcą Batalionu ON „Krotoszyn”, z którym uczestniczył w kampanii wrześniowej, podążając przez Krotoszyn, Koźmin oraz Turek, aż do bitwy nad Bzurą. Tam, ciężko ranny, dostał się do niewoli, przebywając w Oflagu VII A w Murnau aż do wyzwolenia.
Po powrocie do Polski, Adolf Juzof znalazł zatrudnienie w PZU, gdzie pracował jako inspektor akwizycji. Zmarł 19 maja 1956 roku i został pochowany na cmentarzu w Cieszynie-Pastwiskach.
Odznaczenia
Adolf Juzof był uhonorowany kilkoma znaczącymi odznaczeniami, które podkreślają jego wkład w obronę ojczyzny oraz działalność na rzecz społeczeństwa.
- krzyż srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari,
- srebrny Krzyż Zasługi,
- medal Niepodległości.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Rudolf Obraczay | Edward Pöschek | Rudolf Siwy | Paweł NiemiecOceń: Adolf Juzof