Witold Reger, rocznik 1906, urodził się w malowniczym mieście Cieszyn. To postać, która zapisała się w historii polskiego harcerstwa.
Jego tragiczną śmierć, która miała miejsce 26 września 1938 roku pod Herczawą, pozostawiła trwały ślad w pamięci jego bliskich oraz harcerzy. Witold był podharcmistrzem, a jego zaangażowanie w działalność harcerską było niezaprzeczalne.
Życiorys
Witold Reger był synem Michaliny Olearczyk oraz Tadeusza Regera, obydwoje z rodziny zaangażowanej w działalność socjalistyczną. Jego matka, Michalina, była wdową po Witoldzie Regerze, który żył w latach 1876-1904.
Ukończył Wyższą Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie, a po zakończeniu nauki, w 1931 roku, rozpoczął pracę w Ubezpieczalni Społecznej w tymże mieście, a także tymczasowo w Bielsku. Od 1920 roku był aktywnym harcerzem I Drużyny Harcerskiej im. Kazimierza Pułaskiego, a do 1937 roku pełnił funkcję instruktora w Komendzie Głównej Harcerstwa Polskiego w Czechosłowacji. W 1937 roku, w obliczu zagrożenia aresztowaniem, został awansowany на podharcmistrza oraz mianowany komendantem hufca męskiego Związku Harcerstwa Polskiego w Cieszynie.
W obliczu napięć polsko-czechosłowackich na Zaolziu, Witold Reger uczestniczył w rozpoznaniu czechosłowackich umocnień oraz w rozlokowywaniu wojsk na granicy polsko-czechosłowackiej. Niestety, 26 września 1938 roku, pod miejscowością Herczawa, został zaskoczony przez czechosłowacki patrol, w wyniku czego zginął od rany postrzałowej. Jego ciało zostało pochowane w wykopanym dole w pobliżu miejsca zdarzenia, a po czterech dniach, w wyniku nacisków polskiej strony, zostało wydane rodzinie. Witold Reger był jedyną ofiarą śmiertelną związaną z wydarzeniami tego okresu.
W życiu prywatnym żoną Witolda była Emilia Sikorzanka, z którą miał córkę Halinę. Po śmierci Regera, 2 października 1938 roku, Wojsko Polskie zajęło Zaolzie, a dzień później, 3 października 1938 roku, Witold Reger spoczął na cmentarzu ewangelickim w Cieszynie w kwaterze zasłużonych, obok grobu Jana Łyska. Został uznany za symbol przelanej krwi za Olzą.
Pośmiertnie, Witold Reger otrzymał awans na stopień harcmistrza. Niestety, jego ojciec, Tadeusz, zmarł 15 października 1938 roku, będąc głęboko załamanym śmiercią syna. W 1955 roku prochy Witolda Regera zostały przeniesione na cmentarz przy ulicy Bielskiej.
Odznaczenia
Witold Reger, harcerz o niezwykłym wkładzie w rozwój polskiego harcerstwa, został uhonorowany kilkoma znaczącymi odznaczeniami. Wśród najważniejszych z nich znalazły się:
- Krzyż Niepodległości z Mieczami – nadany pośmiertnie,
- Złoty Krzyż Zasługi – przyznany pośmiertnie w uznaniu za zasługi na polu rozwoju harcerstwa polskiego, decyzją z dnia 3 października 1938,
- Złoty Wawrzyn Akademicki – również pośmiertnie, w roku 1938.
Przypisy
- Michalina Reger. cieszynkomunalny36.artlookgallery.com. [dostęp 01.09.2017 r.]
- Krzysztof Kleczek: Kresowe stanice. kc-cieszyn.pl. [dostęp 22.08.2015 r.]
- Poczet harmistrzów. cieszyn.zhp.pl. [dostęp 22.08.2015 r.]
- Historia Domu Harcerza. cieszyn.zhp.pl. [dostęp 22.08.2015 r.]
- Władysław Sosna. Trochę historii. Ludzie i wydarzenia. „Informator Parafialny”, s. 14, Nr 8 (119) z 2013 r.
- Zabity harcerz Reger symbolem przelanej krwi za Olzą. „Gazeta Lwowska (1810–1939)”, s. 3, Nr 225 z 04.10.1938 r.
- Pogrzeb śp. Witolda Regera dobrze zasłużył się Ojczyźnie. „Gazeta Lwowska (1810–1939)”, s. 1, Nr 226 z 05.10.1938 r.
- Wojsko Polskie przekroczyło Olzę wśród olbrzymiego entuzjazmu społeczeństwa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 225 z 04.10.1938 r.
- Pogrzeb śp. Tadeusza Regera. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 239 z 20.10.1938 r.
- Odznaczenie dr. Wolfa i śp. Regera. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 226 z 05.10.1938 r.
- Dwaj działacze zaolzańscy odznaczeni wawrzynem PAL-u. „Nowy Dziennik”, s. 13, Nr 272 z 04.10.1938 r.
- M.P. z 1938 r. nr 237, poz. 521
Oceń: Witold Reger (harcerz)