Brunon (Bruno) Konczakowski to postać, która zapisała się na kartach historii Księstwa Cieszyńskiego. Urodził się 27 maja 1881 roku w Cieszynie, a odszedł 21 września 1959 roku w Wiedniu. Jego życie było ściśle związane z handlem i kolekcjonowaniem, co przyczyniło się do jego renomy jako kupca oraz pasjonata militariów.
Przez wiele lat gromadził zbiory, które stały się istotnym fundamentem dla ekspozycji wawelskiej zbrojowni. Dzięki jego zaangażowaniu oraz miłości do historii, dziedzictwo kulturowe zostało wzbogacone o znaczące artefakty.
Życiorys
„Brunon (Bruno) Konczakowski przyszedł na świat 27 maja 1881 roku jako polityczny syn Józefa oraz Emilli z Drobików. Jego ojciec, pochodzący z Galicji, osiedlił się w Cieszynie w drugiej połowie XIX wieku, gdzie zajął się handlem towarami żelaznymi, co pozwoliło mu na zgromadzenie znacznego majątku. Bruno swoją edukację rozpoczął w miejscowych szkołach, a później kontynuował ją w renomowanej wiedeńskiej szkole handlowej Maxa Allina.
To właśnie w Wiedniu zafascynował się kolekcjonowaniem antyków, zwłaszcza starej broni, która stała się jego pasją. W 1909 roku przejął rodzimą firmę handlu artykułami żelaznymi z siedzibą w Cieszynie, szybko wprowadzając szereg innowacji, co przyczyniło się do jej dynamicznego rozwoju. Za swoje osiągnięcia w dziedzinie handlu został odznaczony tytułem cesarsko-królewskiego dostawcy dworu. Jego kolekcja militariów oraz innych antyków, w tym ceramiki, starych mebli i obrazów, szybko się powiększała, a eksponaty nabywał w najbardziej znanych europejskich antykwariatach oraz na aukcjach.
Bruno Konczakowski stał się jednym z najbardziej znanych kolekcjonerów w ówczesnej Europie. Po upadku monarchii habsburskiej, jego zbiory znacznie wzrosły, dzięki nabywaniu eksponatów z cesarskich zbiorów oraz posiadłości rodów szlacheckich, które straciły na znaczeniu. W swoim cieszyńskim mieszkaniu stworzył stałą wystawę najcenniejszych zbiorów.
W 1938 roku podarował on cenny zbiór broni wschodniejMuzeum Wojska w Warszawie. Niestety, rok później został aresztowany przez hitlerowców i umieszczony w obozie koncentracyjnym w Dachau. Udało mu się jednak uzyskać zwolnienie dzięki staraniom swoich bliskich. Po zakończeniu II wojny światowej, w roku 1945, został uznany za Niemca, co skutkowało krótkim internowaniem. Na szczęście zdołał ocalić większość swoich zbiorów, choć nie zwiększał ich już po wojnie (z wyjątkiem zakupu starych książek w polskich antykwariatach).
Bruno Konczakowski zmarł w 1959 roku podczas wizyty w Wiedniu, a jego miejsce spoczynku znajduje się w rodzinnym Cieszynie. Po jego śmierci, na mocy porozumienia zawartego pomiędzy spadkobiercami pragnącymi emigrować do Austrii a państwem polskim, kolekcja została podzielona. Najliczniejsza i najcenniejsza część zbiorów trafiła do Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu w Krakowie, gdzie stanowi fundament ekspozycji w tamtejszej Zbrojowni, a część z nich znalazła się również w Muzeum w Cieszynie.
Przypisy
- Kamienica Konczakowskich. kamienica-konczakowskich.pl. [dostęp 29.07.2019 r.]
- Janusz Spyra: Bruno Konczakowski. cieszyn.pl. [dostęp 29.07.2019 r.]
- Ludwik Brożek: Brunon Konczakowski - biogram. [w:] Polski Słownik Biograficzny 1967-1968, tom XIII [online]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 29.07.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Przedsiębiorczość i ekonomia":
Zbigniew Juroszek | Adam Mokrysz | Jerzy Starak | Tadeusz Dorda | Moritz FasalOceń: Brunon Konczakowski